Er zijn altijd wel mensen die zeggen dat innovatie niet bij de overheid hoort, maar bij het bedrijfsleven. Ik ben het eens dat de overheid niet moet doen wat burgers en bedrijven ook doen. Maar zoals Mariana Mazzucato* al aangaf, de overheid heeft wel degelijk een rol in het creëren van nieuwe markten, en het neerzetten van een droom. Een overheid geeft namelijk richting aan de samenleving door op te halen, en te vertellen wat de burgers willen.

En daarbij hoort het stimuleren van ondernemers en burgers die de gezamenlijke droom willen realiseren. Rutte die een visie vergelijkt met een in de weg staande olifant helpt daar niet aan mee. En dat de belevingswereld van de gemiddelde ambtenaar en de van de zogenoemde ‘kantelaars’** mijlenver uit elkaar ligt ook niet.

Het conservatisme in overheidsland is een logisch gevolg van de organisatiegroottes en het gebrek aan competitiviteit binnen ambtelijke organisaties. Daarnaast mist het een ondernemende cultuur; als je als ambtenaar maar vaak genoeg je nek uitsteekt en vervolgens je hoofd stoot leer dat vanzelf wel af. En waar een gebrek aan innovatie in het bedrijfsleven steevast leidt tot een langzame dood, hobbelt de overheid lekker door op Windows XP en verbaast men zich elke keer weer over het gebruik van Prezi door de stagiair. Wanneer je een muur blauw verft ten behoeve van een Skype kamer heb je grote kans dat je vervolgens wordt uitgenodigd om op een groot podium te vertellen over je avontuur.

Ik zou graag meer inspirerende dingen in mijn werk binnen de overheid willen zien. Want hoe kunnen wij op deze manier een brug slaan naar de mensen die onze gezamenlijke droom zouden moeten gaan verwezenlijken? En zouden wij zelf niet meer moeten dromen?

Goed presterende grote bedrijven zorgen voor een cultuur van intrapreneurship in hun bedrijf. Werknemers weten hier dat het oke is om te filosoferen en ideeën te hebben. Als bedrijven dit kunnen doen, waarom wij dan niet? Als we de ruimte zouden pakken die er is, en eens ongedwongen gaan brainstormen met mensen uit verschillende hoeken, zou er dan niet iets moois kunnen uitkomen? Zouden we doormiddel van allemaal kleine droompjes, één grote kunnen maken? Moeten we dan nog steeds oppassen voor de grote olifant? Met de hele lange snuit?

* https://en.wikipedia.org/wiki/Mariana_Mazzucato
** http://www.nederlandkantelt.nl/